Czujnik położenia wału korbowego

Adam Klimek

Ekspert Team Total

Czujniki położenia wału korbowego służą do określania położenia oraz ilości obrotów wału korbowego. Najczęściej są montowane w pobliżu koła zamachowego, tuż przy wieńcu zębatym. Istnieją dwa rodzaje czujników: indukcyjne oraz Halla. Przed kontrolą należy koniecznie upewnić się, o jaki rodzaj czujnika chodzi.

W czasie obrotu wieńca zębatego dochodzi do wywołania sygnałów napięciowych przez zmiany pola magnetycznego – są one kierowane do modułu sterującego. Na tej podstawie moduł oblicza obroty wału korbowego oraz jego położenie. Natomiast z tych wartości obliczane są podstawowe dane dla momentu wtrysku oraz kąta wyprzedzenia zapłonu.

Do głównych objawów awarii czujnika położenia wału korbowego zalicza się: nierównomierną pracę silnika (przerywanie), zatrzymanie pracy silnika lub zapis kodu błędu.

Głównymi przyczynami awarii czujnika położenia wału korbowego są: zwarcia przewodów lub zwarcie wewnętrzne, przerwanie przewodów, zanieczyszczenie opiłkami lub mechaniczne uszkodzenie koła sygnałowego.

         W celu wykrycia usterki czujnika położenia wału należy w pierwszej kolejności odczytać pamięć błędów modułu sterującego. Następnie upewnić się, czy przyłączenia elektryczne przewodów są poprawnie połączone (czy nie ma przerwania, korozji). Należy zwrócić szczególną uwagę na zanieczyszczenia i uszkodzenia czujnika. Bezpośrednie sprawdzenie czujnika wału korbowego może być trudne, jeśli nie zna się dokładnie jego typu. Przed rozpoczęciem badania należy określić, czy chodzi o czujnik indukcyjny czy czujnik Halla. Nie zawsze można je rozróżnić optycznie. Jeżeli we wtyczce znajdują się trzy styki, nie można dokładnie określić danego typu czujnika. W takim przypadku należy posłużyć się specyficznymi danymi producenta oraz danymi z katalogu części zmiennych. Do czasu jednoznacznego zidentyfikowania typu czujnika zaleca się wstrzymać z użyciem omomierza, ponieważ mógłby zniszczyć czujnik Halla.

         Jeżeli czujniki wyposażone są we wtyczkę dwubiegunową, mamy do czynienia z czujnikami indukcyjnymi. W takim przypadku można zmierzyć opór wewnętrzny czujnika, sygnał oraz ewentualne zwarcie do masy. Przed pomiarem należy rozłączyć połączenie wtyczkowe i zmierzyć opór wewnętrzny czujnika. Jeżeli wartość oporu wewnętrznego wynosi od 200 do 1000 Ω (w zależności od wartości zadanej), czujnik działa poprawnie. 0 Ω świadczy o zwarciu, natomiast M Ω oznacza przerwę. Badanie zwarcia do masy wykonuje się omomierzem – od styku przyłączeniowego do masy pojazdu. Podczas badania za pomocą oscyloskopu sygnał w wyniku powinien być sinusoidalny o wystarczającej mocy (amplitudzie).

         W sytuacji gdy mamy do czynienia z czujnikiem Halla, można zbadać jedynie napięcie sygnału w postaci sygnału prostokątnego oraz napięcie zasilania. Wynikiem powinien być sygnał o przebiegu prostokątnym, w zależności od liczby obrotów silnika. Trzeba pamiętać, że zastosowanie omomierza może prowadzić do zniszczenia czujnika Halla.

         Przy montażu należy zwrócić szczególną uwagę na właściwą odległość czujnika od koła sygnałowego oraz jego poprawne zamocowanie.